فیلم در نبردی مشکوک In Dubious Battle 2016

ضمن عرض خسته نباشید
فیلم در نبردی مشکوک بر اساس رمانی به همین نام از جان اشتاین بک ساخته شده است. این رمان بر اساس رویدادهای واقعی و اعتصابات گسترده ی کارگران در دهه ی 1930 در آمریکا نوشته شده که منجر به تصویب چند قانون و آیین نامه مربوط به کار، تشکل یابی و اتحادیه کارگری شد. اما چند تفاوت مهم و قابل بحث میان رمان اصلی و روایت فیلم هست که جای بحث دارد. طبق روایت کارگردان فیلم از رمان، اعتصابات و مبارزات کارگری نیاز به صحنه سازی و توطئه دارد. سازماندهان که در واقعیت(و رمان جان اشتاین بک) همگی از پیشروان و مبارزان طبقه ی کارگر و کمونیست بوده اند در فیلم به نحوی نشان داده شده اند که در لحظات مختلف مبارزه تصمیم می گیرند کسی از خودشان و یا از کارگران مبارز را قربانی کنند تا دیگر کارگران تهییج و تشویق به ادامه مبارزه شوند. همچنین این سازماندهان طبق روایت فیلم هیچ احساسی ندارند. حزب کمونیست آمریکا از دید کارگردان مشکوک است و معلوم نیست منافع کارگران اصلا برایش مهم باشد. طبق روایت کارگردان سازماندهان کمونیست هم تنها هدف این حزب کمونیست با توصیفاتی که گفته شد را کورکورانه دنبال می کنند. این تصوری است که امروزه در اغلب رسانه ها از مبارزان پیشرو طبقه ی کارگر و کمونیست ها و احزاب کمونیست ساخته اند. و نام فیلم از این رو «در نبردی مشکوک» است چرا که به نظر گارگردان این سازماندهان مشکوکند! و معلوم نیست از کجا خط می گیرند و چرا دست به این کارها می زنند و منافع چه کسانی را برآورده می کنند. به نظر کارگردان فیلم، معلوم نیست(مشکوک است) این سازماندهان منافع کارگران را هم قربانی چیز دیگری بکنند. لازم به ذکر است که هیچ کدام از مواردی که ذکر شد در رمان اصلی جان اشتاین بک وجود ندارد و همگی از خیالپردازی های کارگردان است. نویسنده خود در جریان مبارزات و اعتصابات کارگران بخش کشاورزی و کنسروسازی آمریکا در دهه ی 1930 فعالانه شرکت داشته و همواره برای سازماندهان کمونیست آن سال ها احترام قائل بوده است. نام رمان «در نبردی مشکوک» از قطعه شعری از جان میلتون شاعر انگلیسی برگرفته شده است. در آن شعر، نبردی شکل می گیرد و پیروزی سپاهی که به پا خواسته در برابر قدرت مسلط «مشکوک» است چرا که تاکنون قدرت مسلط برنیفتاده و بر افتادنش امری شگفت، نو و البته در وهله ی اول مشکوک(نتیجه نامعلوم) است. همانند مبارزان کارگران دربرابر نظام سرمایه داری که تمام قدرت را در قبضه ی خود دارد. در ادامه ی شعر اشاره می کند که «اراده تسخیر ناپذیر» چیزی است که در مبارزه هرگز از بین نمی رود حتی اگر شکست بخوریم. و البته عنوان رمان کنایی و طعنه آمیز هم هست. به گفته ی کارل مارکس آموزگار کارگران «هر آنچه سفت و سخت است دود می شود و به هوا می رود». نظام سرمایه داری هم به نظر سفت و سخت، طبیعی و غیر قابل تغییر است و هر نبردی بر ضد آن مشکوک(یعنی نتیجه نامعلوم است) به نظر می آید. منظور نویسنده هم همین بوده است. نبردی که به ظاهر مشکوک است و معلوم نیست نتیجه ای در بر داشته باشد. اما مبارزات کارگران نشان داده که قدرت کارگران در اتحاد خود چقدر عظیم است و پیروزی حتمی است. این چیزی ست که نویسنده شاهد آن بوده است. جان اشتاین بک یکی از سازماندهان مبارزات کارگران بوده و قطعا برای او هیچ چیز مشکوکی در کار نبوده است. مبارزه ی کارگران نیازی به دروغ گویی و توطئه و صحنه سازی ندارد. مبارزه ی کارگران نیازمند سیاست ورزی درست و در راستای اتحاد گسترش یابنده در طبقه ی کارگر است. مبارزان کمونیست در طول تاریخ با فداکاری، جان و مال خود را در راه رهایی طبقه ی کارگر گذاشته اند.این کار را صمیمانه و صادقانه انجام داده اند. حزب کمونیست به عنوان ارگان پیشرو طبقه ی کارگر منافع کارگران را در سطح سیاسی و به عنوان یک طبقه به پیش می برد و سلاحی است که از طریق آن از طبقه ی کارگر دفاع می کند. این سرمایه داران و نیروهای سیاسی آن هاست که چنین رفتارهای خودخواهانه و توطئه گرانه از خود بروز می دهند. ما باید بتوانیم تشخیص دهیم که دوستان کارگران کیستند و قربانی سفیهانه ی دروغ پردازی های دشمنانش نشویم